از دل افروزترین روز جهان
خاطره‌ای با من هست
به شما ارزانی ؛
سحری بود و هنوز گوهر ماه به گیسوی شب آویخته بود
گل یاس، عشق در جان هوا ریخته بود
من به دیدار سحر می رفتم
نفسم با نفس یاس درآمیخته بود …
من به دنبال دل آویزترین شعر جهان می‌رفتم …
یافتم !
یافتم ! آن نکته که می‌خواستمش
با شکوفایی خورشید و گل‌افشانی لبخند تو آراستمش
تار و پودش را از خوبی و مهر،
خوشتر از تافته ی یاس و سحر بافته ام
“دوستت دارم”
را من دل آویزترین شعر جهان یافته ام
این گل سرخ من است دامنت پُر کن از این گل
که دهی هدیه به خلق …
که بری خانه ی دشمن …
که فشانی بر دوست …
راز خوشبختی هرکس به پراکندن اوست …
رسم زندگی …
صفرترین نقطه دنیا …
دوباره صدایم کن
دلتنگی یعنی...
تا رسیدم به تو عمرم مثل عطر رازقی رفت
متن آهنگ گل بیتا با صدای مرتضی پاشایی
باز ای باران ببار
من از تو آغاز می شوم ….
عشق چیز عجیبی نیست شاید عشق چیز عجیبی نیست شاید
گر مرا بشناسی
زمان در بستر شب خواب و بیدار است
یادم نیست
شاید آرام تر میشدم
احساس آرامش و خوشبختی
کسی در راه است …
